Verschillende instellingen in Nederland biedt hulp tegen medicijn verslavingen. Deze worden zowel door de overheid als particulier gerund, maar er is een minimumniveau van zorg waaraan moet worden voldaan voor verslavingsbehandelingen. De volgende instellingen bieden verslavingszorg:
– GGD (Gemeentelijke Gezondheidsdienst)
– GGZ (Psychiatrische Zorg)- GGC (verslavingszorg)
De GGD biedt hulp, informatie en behandeling. De meeste verslavingsbehandelingen die worden aangeboden zijn poliklinisch. De behandeling kan worden gestart als de cliënt bereid is om minimaal vijf dagen te stoppen met het gebruik van de drug/alcohol waaraan hij verslaafd is. Dit omvat stoffen zoals alcohol, cannabis, harddrugs maar ook minder ernstige drugs zoals benzodiazepine (bijv. Xanax). Deze behandelingen bestaan meestal uit drie bezoeken per week gedurende een periode van drie maanden tot een jaar. Na deze periode kunnen cliënten overgaan tot een ambulante behandeling of hun zorgniveau verlagen tot methadonbehandeling in GGC’s .
De GGZ biedt ook verslavingsbehandelingen aan, maar deze worden meestal gebruikt door mensen met een zwaardere verslaving. Wanneer iemand bijvoorbeeld een klinische detoxificatie bij de GGD heeft doorlopen en nog steeds last heeft van ontwenningsverschijnselen, kan hij of zij worden doorverwezen naar een GGZ voor verdere hulp. Dit is een poliklinische dienst die ongeveer 10 weken duurt, gevolgd door ofwel klinische detoxificatie in een GGC of poliklinische methadonbehandeling in een GGC .
Het GGC biedt verschillende vormen van ondersteuning voor verslaafden die aan de methadon zijn. Zij bieden zowel detoxificatie als ambulante zorg. Wanneer cliënten overstappen van een intraveneuze drug naar methadon , krijgen ze meestal dezelfde dosering voorgeschreven die ze kregen voor de overgang.
